In een cafeetje zat stil aan een tafel
Een meisje met gitzwarte haren
Zoiets als zij, zag ik nog nooit
Ik vroeg aan haar, is het goed als ik daar
Even bij je aan tafel kom zitten
Tot m'n verdriet, begreep zij me niet

Besame mucho, zei ze me iedere keer, ja telkens weer
Besame mucho, wat dat betekenen zou, wist ik al gauw

Ik vroeg haar naam, zei: "waar kom je vandaan"
En ik vroeg "komt je vader je halen"
(No no signor, ik wil amor)
Ik greep m'n kans bij de volgende dans
En we kusten daarna op een bankje
(Si, si signor, dat is amor)

Besame mucho, nu weet ik wat ze bedoelt, en wat ze voelt
Besame mucho, om ieder woord te verstaan, kijk ik haar aan

'k Zal nooit vergeten, als ik iets wil weten
Om diep in haar ogen te kijken
Alles kwam goed, zoals het moet

Besame mucho, 's avonds als ik bij haar ben, hoor ik haar stem
Besame mucho, ik weet nu wat ze bedoelt en wat ze voelt
Ik weet nu wat ze bedoelt en wat ze voelt