Hoog in de richting van Afrika,
jaren op zoek naar Utopia
vloog de duif van de vrede.

De boeren waren aan het werk,
dekwezels zaten in de kerk,
de financiers telden hun centen,
de kruideniers telden hun krenten.

Maar uit de luchten van Afrika,
maanreizen ver van Utopia,
viel de duif naar beneden.

De wijzen hadden niets gehoord,
de boeren ploegden zwijgend voort,
de dichters schreven dikke boeken,
hun vrouwen wasten kinderdoeken.

De duif, op weg naar Utopia,
viel uit de luchten van Afrika.
Niemand wist de reden.

De burgers dronken bier en wijn,
de denkers martelden hun brein,
de fabrikant las zijn balansen,
de jonge meisjes gingen dansen.

De vrede, op weg naar Utopia,
stierf tussen Azië en Afrika
achter verbrande steden.

Het vaderland maakte de wind,
de generaals kregen nog een lint, de doden kregen monumenten
en de weduwen kregen een rente.

Hoog in de richting van Afrika,
jaren op zoek naar Utopia,
vloog de duif van de vrede.




Muziek: De Vaganten
Tekst: Bert Broes