De Vaganten
De Vaganten - De ouders songtekst
Je score:
De ouders enkel bleven om te treuren in hun geledigd huis van vroeger achter waar zij de wederkeer der zoons verwachtten toen geen terugkwam sloten zij de deuren en liepen met verdrietige gedachten de wegen westwaarts door de zomernachten. Hun starlings ijlgeschreide ogen zagen de dorpen nauwelijks waarlangs zij kwamen en niet de kinderen met andere namen rumoerend achter toegegroeide hagen berichten die zij gaandeweg vernamen verzwegen zij voorgoed alleen en samen. Hun zonen waren niet langer meer soldaten maar knapen uit de ongeschonden dagen met vrolijkheden en geringe vragen scholieren later heerlijk uitgelaten en jongemannen die met welbehagen hun veel te mooie uniformen dragen. Een stad voorbij, een lange weg ten einde hielden de ouders stil - ze waren node en voor de toekomst niets dan echtgenoten die keken naar de weerschijn van de weide waar op een groeizaam zomerbed van zoden de zerken lagen van de jonge doden. En bleven doodstil staan, armen en handen aaneengesloten zonder holten tegen hun langzaam lichaam, monden moegezwegen gereed om zonder adem te verzanden om steen te worden, knielend neergezegen onder de lafenis van lange regen.