Het leven heeft mij het lachen verleerd
Nooit heb ik in vreugde verkeerd
Waarom heb ik tranen, slechts tranen vergaard
Is mijn recht op geluk verjaard

Reeds vroeg zijn mijn ouders gestorven
Ik raakte verzeild in de goot
Doch nooit heb ik meelij verworven
Bij mijn strijd om het dagelijks brood

Toen kwam er een man in mijn leven
Die sprak over liefde en trouw
Ik heb hem mijn lichaam gegeven
Maar hij liet me staan in de kou

Het leven heeft mij het lachen verleerd
Nooit heb ik in vreugde verkeerd
Waarom heb ik tranen, slechts tranen vergaard
Is mijn recht op geluk verjaard

Toen heeft mij een ander verkoren
Die was als een engel voor mij
Maar ‘k had mijn vertrouwen verloren
En zo ging ’t geluk me voorbij

Nu rijg ik mijn eenzame dagen
Als donkere parels aaneen
Zal ooit nog de dag voor mij dagen
Of blijf ik voor immer alleen

 Het leven heeft mij het lachen verleerd
Nooit heb ik in vreugde verkeerd
Waarom heb ik tranen, slechts tranen vergaard
Is mijn recht op geluk verjaard

Het leven heeft mij het lachen verleerd
Nooit heb ik in vreugde verkeerd
Waarom heb ik tranen, slechts tranen vergaard
Is mijn recht op geluk verjaard