Refrein:
Twist ogen zo blauw
Zo innig en trouw
Al mijn geluk zijn die kijkers van jou
Twist ogen zo blauw

Als de lente de bomen en struiken
Weer met geuren en kleuren bestrooit
Dan begint ook het hart te ontluiken
Want de liefde verandert toch nooit

Elke jongen kiest zich dan een meisje
En hij fluistert haar zachtjes in ’t oor
Het sinds eeuwen geliefkoosde wijsje
En dat vindt in haar hartje gehoor

Refrein

Als de grijsaard vermoeid en versleten
Niets in ’t leven van waarde meer acht
Als door allen verlaten, vergeten
Hij alleen op het einde maar wacht

Is hem toch de herinnering gebleven
Die hem koestert in ’t eenzaamste uur
En is zijn laatst verlangen in ’t leven
Als hij neuriet bij ’t knappende vuur

Refrein
Twist ogen zo blauw
Twist ogen zo blauw