zaterdagsmorges vruug
zennek altijd steendood muug
en a'k me nog is om wil draaie
begint m'n vraa de klok te luie
allé sto na is op, seg Va
de kind're brulle ja ja ja
en op e wipke en e gaa-ke
dan zitte w'ammol in ons 2 pee-kaake

recht nor den boerenbuite, mè vette koeikes in de wei
waar ... da de vogelkes fluite, in 't bos en op de purp'ren hei
want hier in de stad ... da stinkend gat
d'r krij ne mens ne kop gelak as 'n tomat
vivan den boerenbuite ... we zèn d'r op nen één-twee-drij

we kwamen op den buiten aan
mor koeikes zage wij ni staan
die late ze hormone slikke
en op de wei d'r ziede gij, stinkfabrikke
van vogels hoorden wij giên fluit
die zèn de nek al omgedraaid
het stonk er wel in de gebure
nor baancafé's, caravan's en friture

hé. . mokt da mee. . seg allé . . ja mor nee. . zo'nen boerenbuite
as 't da mor is, awel merci
dan kund'is lakker teute
dan zèn wa hier t'rug ribbedebie
terug nor de stad ... da stinkend gat
al krijge w'er ne kop gelak as 'n tomat
komaan . . in ons 2 pee-kaake
we zèn d'r ammol mè partie
salu natuur. . onze frut weurd zuur. .
we zou'nog willen aseme mor 't kost zo duur
op onzen boerenbuite
salu …mij ni gezien
salu …mor ni mè mij
salu …mor ni mè mij