De Strangers
De Strangers - m'n dialect songtekst
Je score:
m'n dialect, m'n dialect 't is achteraf bekeken 'n echt voorrecht da wij da na nog kunne spreke dîe daar iet op zee, och die zou beter zwijge 't was de taal van ons Moeder 't is de taal van ons eige da d'heel schoon beschaafd, och da d'hoorde direct da moet deurgaan veur deftig, of iet dat 'r op trekt nee 'k kan oe verzekere, as't moet zijn zwart op wit m'n dialect da's veur mij nog m'n schoonste bezit en al die kritiek wel dîe kan 'k ni verdrage dîe gien dialect kent dîen is te beklage dîe mist iet in feite, iet da'k 'm zou wense de simpele taal van de simpele mense 'n taal die van ons is, 'n taal heel apart 'n taal ongekuist, mor zo recht uit ons hart want hoe da g'het bezie, 't dialect da d'is schoon het klinkt zo eenvoudig, het klinkt zo gewoon 't dialect da d'is eigenlijk zoiet lak nen tolk 't getuigd van den aard van ons land en ons volk en zit in de vremde al is het veur jare dan zulde gij zeker oe dialect nog beware want waar da g'ook zij, zo heel ver van huis 't dialect van oe streek, da's e stukske van thuis ge sprekt vremde tale maar ge denkt impassant on al wa d'oe lief is, en on Vlaandere oe land nee, 'k zèn ni beschaamd m'n dialect nog te klappe ook al zullen er veel da direct wel ni snappe ik ben 'r fier op en ik denk ied're keer m'n dialect da d'is iet, wa da'k nooit ni verleer a'k het spreek zien'k die dorpkes waar ons mense in wone 'k zien steden as Gent en as Brugge die scone 'k zie de Kempen en Limburg, de zee en de duinen 'k denk on mossele mè frit en on Diestersen bruine en on Antwârpe zelf mè de Lievrouwentore die stad waar'k as kind in den tijd ben gebore en hoe plat en hoe boers of hoe daddet ook zij m'n dialect is mij heilig m'n dialect ... da's van mij ....