(orig.: No can do van Micky Day)

da's te straf, da's te straf
na gon ik sito presto van m'n vraa vanaf
'k kreeg d'r strak, nen attak
die zotte kwam nor huis mè zo'ne maxi-frak
en 't wier pas, dik ambras
toen'k vroeg of da's op heure kop gevalle was
steld'e veur, zee ik heur
da feesje mè diê maxi-frak da go ni deur... 

ik zieng oe d'r al lope lak ne vogeleschrik 
van onder tot van bove hiêlmol in plastik 
en wie go da betale, wel da zenne kik ... 
talloore ! ! !

goe verstaan, da's gedaan
veur mij paart meude gij op aawe kop gon staan
zedde zot, 'k hem begot
nog altijd iet te zegge in m'n eige kot
zeg veuruit, lot het uit
g'hèt g'hoord wa da'k oe zeg, en schiet diê frak nâ uit
en daarmee, was 't gezee
't vervolg van d'histore viel veur mij ni mee
want toen kwam, mijn madam
't was dan da ze mè mij den hele vloer opnam
'k wist er dan, alles van
en 't leste wa da kik nog rappelere kan

da was de negenhonderd, diê ma later vond 
ik lag gelak nen halven dooie op de grond 
zij sloeg terwijl mè heure maxi-frak nog rond ... 
m'n ore !!!

nooit nimiêr, nooit nimiêr
ik laat z'in heur gedacht want zot zèn doe ni zeer
't is gedaan, 't is gedaan
want on 'n vraa d'r hedde toch gin zeggen aan