Weet je dat er sprookjes zijn
Die nooit zijn opgeschreven
Sprookjes, die voor groot en klein
Voor altijd blijven leven
Altijd, altijd schijnt een zon of een maan
Altijd, altijd blijven de sprookjes bestaan
Want zolang er bankjes zijn
Die onze liefde dragen
Zal men in de maneschijn
Steeds aan z'n liefste vragen
Altijd, altijd, hou je voor altijd van mij
Altijd, altijd, dat sprookje gaat nooit meer voorbij
 
En zolang de wind bestaat
Zullen de bomen ruisen
En zolang de zee bestaat
Zullen de golven bruisen
Altijd, altijd, is er een lied van de wind, 
Altijd, altijd, of er een sprookje begint
 
Steeds weer zal het lente zijn
Met duizend bonte geuren
Bloemen bloeien groot en klein
Met duizend zoete geuren
Altijd, altijd zingt er een vogel zijn lied
Altijd, altijd is dat een sprookje of niet.
 
Maan en sterren kijken neer
Op tien miljoenen mensen
Die alleen en altijd meer
Beter en groter wensen
Altijd, altijd doen ze elkander verdriet
Daarom, daarom zien zij de sprookjes nog niet