Als kind speelt iedereen in de zandbak samen.
Nu vechten volwassenen om een grote zandbak en schamen
zich niet voor de schade die ze daar aanrichten.
Lees maar eens in de krant de berichten
over de oorlog in het Midden-Oosten.
Hoe politici mensen troosten met de gedachte: 
“komt ooit wel goed...”.
Maar niemand weet na 2000 jaar wat hij denken moet.
Ze denken alleen: “de waarheid staat in een boek!”.
Als je zo denkt is de oplossing zoek.
Die boeken zijn al zo lang geleden geschreven.
Ze leefden in een andere tijd, dus zo kun je niet meer leven.

Ik probeer het jullie uit te leggen met mijn muziek.
En geef de boodschap door aan mijn publiek.
Ik heb geen verstand van de politiek.
Maar televisiebeelden maken mij dagelijks ziek.

Deel die zandbak!

Het is zo simpel dus pak de draad weer op 
en ga praten met elkaar.
Alleen dan krijg je het misschien voor elkaar.
Probeer het dan, al is het alleen voor de mensen
die daar om zitten te smeken en niets lievers wensen.
Geen idioten met om hun middel granaten.
Spelende kinderen die voetballen in de straten.
Ze gooien nu stenen naar tanks en soldaten.
Ze hebben het gevaar niet in de gaten.
Hoe kun je nu een veilige toekomst opbouwen
als ze maar hun eigen wraakbeluste leiders blijven vertrouwen?
“Waar zijn de leiders die niet alleen aan zichzelf denken”
Dat zeggen de mensen die slachtoffers herdenken.

Ik probeer het jullie uit te leggen met mijn muziek.
En geef de boodschap door aan mijn publiek.
Ik heb geen verstand van de politiek.
Maar televisiebeelden maken mij dagelijks ziek.

Deel die zandbak!

Hoe lang strijden mensen nu al om een oppervlak met zand.
Ja, er is zeker wat aan de hand.
In een achterstandsland wordt alles afgebrand.
Dit stuit niet op een misverstand.
Dit houdt verband met het onderhand interessante land
van mensen die nog nooit vrijheid hebben gekend.
Met oorlogsbeelden op hun netvlies geprent.
Hoe ver kan dit nog gaan?
Komt er dan nooit een einde aan?
Deel die zandbak! Ik hoop het ooit nog mee te maken.
Maar laat ik niet vooruit lopen op de zaken.
Elk kind moet kunnen leven in een veilig land.
En dus leiders met normaal verstand.

Ik probeer het jullie uit te leggen met mijn muziek.
En geef de boodschap door aan mijn publiek.
Ik heb geen verstand van de politiek.
Maar televisiebeelden maken mij dagelijks ziek.

Deel die zandbak!