Ze verlaat haar huis bij halve maandag 
Koude wind voert zwavel aan 
Slapend kind breekt haar hart
O Heer verlos haar van deez’ smart

Aan het einde van de bebouwde kom
Draait zij zich nog eenmaal om
Haar man vindt nu de brief
Die hem vertelt ‘Ik heb een ander lief’

Het vrachtschip bonkt tegen de ka
Kijk daar staat hij op de ra
O lieve jongen van de zee
Alsjeblieft neem mij mee

Het schip vertrekt, zij wordt niet gehoord
Haar schreeuwen door de wind gesmoord
Aan de oever van het kanaal
Braakt zij nu haar avondmaal

Zo moe is zij, ineens zo moe
Het water schijnt haar troostrijk toe
Ze wordt begroet door snoek en aal
Op de bodem van het kanaal

De stroming neemt haar zachtjes mee
Naar  de eindeloze zee
Boven de daken van het gehucht
Hangt haar schreeuw nog in de lucht