Dit lied is gebaseerd op en is een ode aan
Renaat Grassin's

"Van een klein muizeke en een fleske cognac"

Een klein en een gentil muizeke da speeldige in ne salle a manger
En het pruufdige van de macaroni en van de restant van ne roti
En van de wei van nen ette kees et a la fin van ’n a bakke kust
Moa doaraf kreeg da muizeke ne vriedige dust
Moa ’t zag doa e fleske stoan mee spinnewebbe op en veul stof
En da muizeke vond da fleske tof
Moa seulement ten had giene tire bouchon veu da fleske te debouchonnere
Moa da muizeke paktige zijnen elan en ’t begost da fleske te chargere
En da muizeke sprong en het sprong en het sprong da fleske omver et parterre
Het fleske was stuk moa wat er in stak was fijne cognac ieste kaliter
Nen ielen halve liter
En da muizeke lanceidigen hem in deine plas
En het lektige en het lektige ge kunt nie geluuve hoe goe dat da was
En het lektige nog et encore et toujours
To dat op ’t leste gien fles nie mier zag stoan en giene plafond en giene vloer
Want da muizeke was in iene kier scheel krommineel zat
Moa dans un dernier effort stond da muizeke op zijn achterste puute
En ’t sloeg op zijn borst lak as ne gruute
En het riep lak as Tarzan in de cinema geried tot de strijd
Woa is deine smerige koater da ‘k hem zijne nek afbijt.
Nu moeie niet peize da ‘k ulder da poezieke sta te deklamere
Seulement om ulder t’ amuzere
Neie neie! Ik hem ulder wille demonstrere
Dat as der sommigste zijn die ulder mee convikse ’n stuk in ulder kraag drinken
Da nie en is seulement en allien om te kunne drinken
Moa om ne keer goe zat en gielegans doeffes te kunne zijn
Want dan vergete z’ ulder miserie en vergete z’ ulder pijn
En na zijne vijfde of zijne tiende geuze
Dat hangt af van ulder constitutie
Voelt de kleinste pachacroute zich lak as ne reus
Nen bulteneir verget z’n mismokthed en zennen bult
Ne poeffer z’n miserie en z’n schuld
Nen arme vagebond vuult zich lak as ne miljonnair
En hij peist dat hij in ’n zilveren bedde mee zijen loakens sloapt
In plosj van op zijne paljas parterre
Ne lafoed wèd nen heros, ne loeirik nen rappen,
En ne pei me ‘n stem veu haat mè te kappen
Die paast dat em zingt lak as ne nachtegoel
Ne zatte schacht wordt kapitein
En ne zatte kapitein wordt generoal
En ik het ketje zelve
Ik produceer dan poeziekes en detail et en gros
En ik vuul me nog veul straffer as menier Vondel of as Victor Hugo
Vrienden, as ge van ze leive ne zatlap ziet,
Respecteit ‘em en beziet ‘em mee tact
Want ge kunt nooit nie wete veur wie dat ‘em z’en eige pakt.
Et surtout mensen die naar mij luistert bekloagt hem nie
Want ’t is misschien den ieste kier in deine sukkeleir ze leven
Dat ‘m nie af en ziet.