In de lente krijg je last
van jeuk en kriebel in je bast.
Dan duik je, één, twee, hatsekidee,
geheel gekleed in de bloemenzee.

In de zomer dan is het heet,
dan raak je doornat van het zweet,
dan word je stapel van de zon,
dan wou je dat je schaatsen kon.

In het najaar valt een blad
zachtjes neder op je pad.
En na zo’n vijftigduizend maal
zijn alle fabelbomen kaal.

In de winter dan is het koud,
dan voel je je stijf als een diepvriesbout.
Dan is het donker voor je ’t weet,
dan is er geen eten meer wanneer je eet.