Vluchten kan niet meer, 'k zou niet weten hoe.
Vluchten kan niet meer, 'k zou niet weten waar naartoe.
Hoever moet je gaan?
De verre landen zijn oorlogslanden.
Veiligheidsraad, vergaderingslanden,
ontbladeringslanden, toeristenstranden.
Hoe ver moet je gaan?
Vluchten kan niet meer.

Zelfs de maan staat vol met kruiwagentjes en op Venus zijn instrumenten,
en op aarde zingt de laatste vogel in de laatste lente.

Vluchten kan niet meer, 'k zou niet weten waar,
schuilen alleen nog wel, schuilen bij elkaar.
Vluchten kan niet meer.
Vluchten kan niet meer.

Vluchten kan niet meer, 't heeft geen enkele zin.
Vluchten kan niet meer, 'k zou niet weten waarin.
Hoe ver moet je gaan?
In zaken of werk of in discipline,
in Ying of in Yang of in heroïne,
in status en auto en geld verdienen?
Hoe ver moet je gaan?
Vluchten kan niet meer.

Hier in Vlaanderen sterft de laatste vlinder op de allerlaatste bloem,
en alle muziek die overblijft is de supersonische boem.

Vluchten kan niet meer, 'k zou niet weten waar.
Schuilen kan nog wel, heel dicht bij elkaar.
We maken ons eigen alternatiefje
met of zonder boterbriefje.
Mijn liefje, mijn liefje wat wil je nog meer.
Vluchten kan niet meer.
Vluchten kan niet meer.




Tekst: Annie M. G. Schmidt
Muziek: H. Bannink