het was op een vijfentwintig jarig huwelijksfeest. 
op kleurig versierde stoelen gezeten luisterde het zilveren bruidspaar naar de zoveelste toespraak. 
plotseling haalde de man een spel kaarten uit zijn binnenzak, en spreidde het voor zich uit. 
zijn vrouw zag wat hij deed, en zei hem dat hij de kaarten weg moest doen. 
de volgende morgen -zondag- bracht de moeder van de vrouw hen een bezoek. 
ze zag de bedrukte gezichten aan de ontbijttafel en vroeg wat er gaande was. 
"hij zat te kaarten in het feestzaaltje, mam", zei de dochter. 
"wat heb je daarop te zeggen knaap?" 
"heel veel", was het antwoord van de schoonzoon. 
"dat zullen we hopen, want als je geen deugdelijke reden hebt..." 
"schoonmama, ik hoop u te kunnen overtuigen van de oprechtheid van mijn bedoelingen." 
en nadat hij dit gezegd had, begon hij zijn verhaal. 
"de twee van het kaartspel doet me denken aan het half-om-half gehakt, dat mijn vrouw elke woensdag koopt, bestaande uit runder- en varkensgehakt. 
drie is het aantal kinderen dat wij altijd hadden willen hebben. 
vier is het aantal gehaktballen dat mijn vrouw kan draaien uit een pond half-om-half gehakt. 
vijf, dat is het aantal kamers in onze woning: de woonkamer, onze slaapkamer, de logeerkamer, de hobbykamer en het kleinste kamertje. 
zes, dat is het aantal soepballetjes dat mijn vrouw nog kan draaien uit het gehakt dat over is gebleven nadat zij vier ballen heeft gedraaid uit een pond half-om-half gehakt. 
zeven of acht, dat is het aantal malen dat mijn schoonmoeder belt per dag. 
als ik aan de negen denk, dan denk ik aan Nel. 
tien, dat is het aantal zenderkeuzetoetsen op ons televisietoestel. 
en de boer... de boer dat is onze supermarkt. 
als ik aan de vrouw denk, dan denk ik aan mijn vrouw. 
en zeg nu zelf:wat zou dit huwelijk zijn zonder mijn vrouw? 
de heer, dat is de heer Hamminga, de slager waar mijn vrouw elke woensdag een pond half-om-half gehakt koopt. 
en het aas tenslotte doet mij denken aan vissen. 
ziet u schoonmama, zo is mijn spel kaarten voor mij een trouwboekje, een kasboekje en een kookboekje tegelijk." 
beste mensen, dit was een waar verhaal. 
en ik weet het zeker, want die bal gehakt, dat was ik


(c) tekst: G. de Vries/ P. de Haan/ F.J. den Hollander/ A.T. Kiers / muziek: Tyler