Wat stom van mij, ik schrik wakker naast een vreemde vrouw.
Ik proef drank, heb een kater, oh hoe vertel ik dat straks thuis.
Wil je koffie schat, ze vraagt heb je  het fijn gehad.
Moet je weg, blijf je hier, nee ik moet nu naar huis.

Nee nooit meer, zal ik me zover laten gaan.
Nee nooit meer, want ik wil jou niet kwijt.
Nee nooit meer, ‘k zal voortaan sterker in mijn schoenen staan.
Dit soort trucs zijn nu voorgoed verleden tijd.

Waar kom jij vandaan, ik heb met pech langs de A2 gestaan.
Kon niet bellen, ik heb niet geslapen, schat wat heb ik jou gemist.
Ik ga meteen in bad, zet jij dan even koffie schat.
Wat een vrouw, ach mijn god, als zei toch eens alles wist.

Nee nooit meer, zal ik me zover laten gaan.
Nee nooit meer, want ik wil jou niet kwijt.
Nee nooit meer, ik zal voortaan sterker in mijn schoenen staan.
Dit soort trucs zijn nu voorgoed verleden tijd.

Nee nooit meer, ik zal voortaan sterker in mijn schoenen staan.
Dit soort trucs zijn nu voorgoed verleden tijd.

Nee nooit meer, zal ik me zover laten gaan.
Nee nooit meer, want ik wil jou niet kwijt.
Nee nooit meer, ik zal voortaan sterker in mijn schoenen staan.
Dit soort trucs zijn nu voorgoed verleden tijd.