Parijs ligt nog steeds aan de Seine
Parijs is een al-oud gedicht
Geluk hebben noemt men er veine
Parijs baadt nog steeds in 't licht
Parijs noemt men 'la vie lumiere'
Eén man is er die dat niet ziet
Een aalmoes bepaalt z'n carriere
De grens tussen vreugd en verdriet

Dat is de bedelaar van Parijs
Onder de bruggen ligt z'n paradijs
Voor hem zingen vogeltjes steeds een vrolijke wijs
Dat is de bedelaar van Parijs

Z'n lichaam heeft veel te verduren
Hij bedelt in weer en in wind
De regen, die stroomt langs de muren
Wanneer een gendarme hem vindt
Daar ligt hij te rillen, te beven
De pijnen doorpriemen z'n rug
Snel gaan hem z'n krachten begeven
Zo sterft hij daar onder een brug

Dat was de bedelaar van Parijs
Onder de bruggen lag zijn paradijs
Voor hem nu geen vogels meer met hun vrolijke wijs
Rust zacht, m'n bedelaar van Parijs

Dat was de bedelaar van Parijs
Onder de bruggen lag zijn paradijs
Voor hem nu geen vogels meer met hun vrolijke wijs
Rust zacht, m'n bedelaar van Parijs