Eenzaam, zonder jou zonder zonneschijn.
De dagen grauw, en de nachten zijn koud
‘t komt door het alleen zijn.
Waarom ben jij zover weg van mij
in jouw zonnige land.
Ik wist niet dat zo’n kort avontuur
ooit echte liefde kon zijn.

Juanita, ik zie jou beeld ieder uur voor mij.
Maar die tranen erbij, doen m’n hart veel pijn.
Oh Juanita,maar als ik straks weer naar jou toekom
schijnt opnieuw de zon, Juanita

Elke keer als de stad langzaam donker wordt.
Dan voel ik mij zo alleen en ik lees 
en herlees opnieuw jouw brief.
‘k neem jou foto bij mij en ik voel hoe de eenzaamheid knaagt.
Maar als straks weer de zon zich laat zien
Kom ik terug bij jou.

Juanita, ik zie jou beeld ieder uur voor mij.
Maar die tranen erbij, doen m’n hart veel pijn.
Oh Juanita, maar als ik straks weer naar jou toekom
schijnt opnieuw de zon, Junanita

Juanita, ik zie jou beeld ieder uur voor mij.
Maar die tranen erbij, doen m’n hart veel pijn.
Oh Juanita, maar als ik straks weer naar jou toekom
schijnt opnieuw de zon, Junanita