Mijn lieve god, hoe is het mogelijk dat ik je hier ontmoet .
Ik dacht dat ik je nimmer meer zou zien .
Ik dacht, ik weet niet wat ik dacht maar ik denk nu wat is dit goed .
Meesterlijk en aardig bovendien .

En ik ben blij dat ik je niet vergeten ben ,
dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken .
Omdat ik steeds ben blijven dromen, 
dat het toch zover zou komen,
ben ik blij dat ik je niet vergeten ben.

Want het was zeven jaar geleden, al een half jaar voorbij.
Dat is verdomd een hele tijd.
We waren jonger en ik hield niet meer van jou dan jij van mij. 
We scheidden maar ik raakte je niet kwijt.

En ik ben blij dat ik je niet vergeten ben ,
dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken .
Omdat ik steeds ben blijven dromen, 
dat het toch zover zou komen,
ben ik blij dat ik je niet vergeten ben. 

Je vraagt dat ik je in al die jaren onmiddellijk heb herkent.
Of ik soms nog wel eens aan je dacht.
Wat dacht je dan, dat je een ander bent geworden dan je bent,
in een nacht.

En ik ben blij dat ik je niet vergeten ben ,
dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken .
Omdat ik steeds ben blijven dromen, 
dat het toch zover zou komen,
ben ik blij dat ik je niet vergeten ben.
En ik ben blij dat ik je niet vergeten ben ,
dat ik nog zoveel kleine dingen van je ken .
Omdat ik steeds ben blijven dromen, 
dat het toch zover zou komen,
ben ik blij dat ik je niet vergeten ben.