Zo simpel drie woorden, die ik eens wil delen,
met jou en voor ons allebei.
De jaren die konden, de wonden niet helen,
dus luister en praat weer met mij.

Het spijt me, vergeef me, 
anders kan ik het niet zeggen.
Er valt van alles uit te leggen,
nog zo'n lange weg te gaan.
Het spijt me, vergeef me,
ik kan het echt niet anders uiten.
Ik wil dit hoofdstuk nu eens sluiten,
je bent te ver van mij vandaan.
Het spijt me, het spijt me zo,
maak jij het goed vanavond.

Zo simpel, drie woorden,
ben jou niet vergeten,
ik wil dat 't weer goed zal gaan.
Het leven wordt korter,
je moet 't nu weten,
ik reik je m'n hand, pak 'm aan.

Het spijt me, vergeef me, 
anders kan ik het niet zeggen.
Er valt van alles uit te leggen,
nog zo'n lange weg te gaan.
Het spijt me, vergeef me,
ik kan het echt niet anders uiten.
Ik wil dit hoofdstuk nu eens sluiten,
je bent te ver van mij vandaan.
Het spijt me, het spijt me zo,
maak jij het goed vanavond.

Het spijt me, het spijt me zo,
Maak jij het goed vanavond.

Je kunt blijven of verlaten,
bevriezen of verwarmen.
Het begint met even praten,
elkaar even weer omarmen.
Je kunt twisten of beminnen,
je kunt vechten of vergeven.
Het moet ergens eens beginnen,
mag ik jou mijn liefde geven.

Het spijt me, vergeef me, 
anders kan ik het niet zeggen.
Er valt van alles uit te leggen,
nog zo'n lange weg te gaan.
Het spijt me, vergeef me,
ik kan het echt niet anders uiten.
Ik wil dit hoofdstuk nu eens sluiten,
je bent te ver van mij vandaan.
Het spijt me, het spijt me zo,
maak jij het goed vanavond.

Het spijt me, het spijt me zo,
komt het weer goed vanavond.