Laat me, laat me lachen om de waanzin
Laat me, laat me hier in de woestijn
Huilen om de liefde, als die langzaamaan verdwijnt
Als ik mij verlies, in alles wat mij stoort
Roep dan: Liefde, heeft toch
Liefde heeft het laatste woord!

En ik zoek een stabiele factor, voor deze wereld in chaos, ze zeggen:
'Laat het los', maar het laat me niet los
Vergeef ons. We weten niet wat we doen
We gaan te hard vooruit of blijven te lang hangen bij toen
Ik lees de krant, zie voorpagina’s vol met een wereld in brand
En ik gooi olie op het vuur met mijn toekijken aan de kant
Er is zoveel aan de hand. Breng me in beweging
Laat mij een licht zijn voor de mensen in mijn omgeving
De ruïne brokkelt af als niemand bouwt, dus geef mij stenen in de hand
Het plan wordt gaandeweg wel in mijn oor gefluisterd
Geef mij oren om te luisteren. Een rotsvast vertrouwen
Om te gaan en niet te lang stil te staan bij de tijden van rouwen
Kyrie eleison, God ontferm u toch over ons
Zodat wij U blijven zoeken als ons de ellende overkomt
Ik wil mijn kind ooit laten wonen in een plaats waar zij hoort:
'Liefde heeft altijd het allerlaatste woord!'

Laat me, laat me lachen om de waanzin
Laat me, laat me hier in de woestijn
Huilen om de liefde, als die langzaamaan verdwijnt
Als ik mij verlies, in alles wat mij stoort
Roep dan: Liefde, heeft toch
Liefde heeft het laatste woord!

En ik weet niet of ik echt weet wat liefde is
Ik leer er weinig over als ik kijk naar de geschiedenis
Laat me voelen dat wat echt is, dat wat oprecht is
Dat wat in mij gelegd is want ik ken geen best practices
Nee, je vindt de liefde niet op het internet
Of in een vreemd bed met een sigaret na een vrijpartij
Wat drijft mij? Wat zijn mijn diepste drijfveren?
We leven maar even maar we kunnen het tij nog keren, dus
Pak m’n hand vast laten we verder gaan
Niets weerhoud ons om met passie op de bres te staan
Ook ik zet vraagtekens bij geloof in vage tekens
Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit, dat weet ik haast zeker
En ik ben het zat dat iedereen schreeuwt, niemand luistert
De wereld brandt, wij hebben water maar zitten aan de buis gekluisterd
Toch is er nog hoop nadat de onschuld werd vermoord
Want liefde, liefde, liefde heeft het laatste woord!

Laat me, laat me lachen om de waanzin
Laat me, laat me hier in de woestijn
Huilen om de liefde, als die langzaamaan verdwijnt
Als ik mij verlies, in alles wat mij stoort
Roep dan: Liefde, heeft toch
Liefde heeft het laatste woord!