Geef me suiker in mijn koffie
Ik wil lente in mijn hoofd
Zomaar lachen zonder reden
Ik wil liefde tot de dood ons scheidt

Ik zal wachten, lange nachten tot het licht weer alles kleurt
Ik doe alle luiken open tot de kamer straks weer geurt
Hoe leg ik uit over de wereld, zonder blikken, zonder blozen?
Werd je wakker van de wekker, ben je nog boos?

Geef me suiker in mijn koffie
Ik wil lente in mijn hoofd
Zomaar lachen zonder reden
Ik wil liefde tot de dood ons scheidt

Jij had honger met je lippen
Kleedde al mijn dromen uit
In een pyjama vol gebeden
Ik nam telkens geen besluit
Tot je ogen langzaam draaiden in de richting van de zon
Want we branden van verlangen, maar niet voor lang

Geef me suiker in mijn koffie
Ik wil lente in mijn hoofd
Zomaar lachen zonder reden
Ik wil liefde tot de dood ons scheidt

Alle spijt is overbodig
Al het leven komt en gaat
Wie zijn rimpels zelf wil schrijven komt altijd een dag te laat
Sta ik midden in het leven, komt de dood al om de hoek
Met een schaduw in mijn ogen blijf ik op zoek

Geef me suiker in mijn koffie
Ik wil lente in mijn hoofd
Zomaar lachen zonder reden
Ik wil liefde tot de dood ons scheidt

Elke dag een stukje verder
Richt je op en rek je uit
Laat je dromen nu maar varen voor je op de leegte stuit
Blijf maar praten, blijf maar ademen
Geen gedachten zonder ruis
Als je dwaalt, dwaal je steeds verder, verder van huis

 Geef me suiker in mijn koffie
Ik wil lente in mijn hoofd
Zomaar lachen zonder reden
Ik wil liefde tot de dood ons scheidt