Er staat een koffer ergens in de kast
Waarin je hele leven past
Alles dat wat was en is verdwenen 
Tot ze opstond en ze nam de benen

Blijf je staren naar het trapgat
Blijf je steeds weer zien hoe ze verdween
Denk je toch steeds weer: ze kan me wat 
Die komt heus wel terug zo meteen

Vannacht komt ze me halen
We dansen door het stof
We gaan weer samen varen
Ik doe nog steeds alsof
Of, of, of 

Toch begint het elke dag weer zacht
De ochtend ligt te wachten in de nacht
Wie sluipt daar op z’n sloffen naar beneden 
Wist je dan niet dat ze is verdwenen

Niemand is nog wakker aan de tijd 
Zoete dromen raak je ‘t snelste kwijt
’s Avonds tel ik meisjes voor ik slaap
Daarbuiten loopt..
Haar ogen zijn dof, ik kijk haar aan
Je weet maar nooit
Ik doe nog steeds als.. 
Een kamer vol stof
Ik lijf hier staan
Je weet maar nooit

Vannacht komt ze me halen
We dansen door het stof
We gaan weer samen varen
Ik doe nog steeds alsof
Of, of, of, of, of 

Blijf je daar zo zitten en zo staren
Naar de witte keuken van Van Haren
De zon die staat al bijna bovenaan
Jeetje, wat is dat toch snel gegaan