Cream and Spices

In Zonnebeke staan twee tuinhuizen. Rechts wordt er gerepeteerd en muziek gemaakt. Links wordt die muziek opgenomen. Zo gaat dat al de hele 21ste eeuw door. Het is de plek waar Cream & Spices (vaak afgekort tot C&S) is ontstaan en gerijpt. De vierjarige, driekoppige, tweestemmige en eenduidige groep van Steven Bossuyt [FOTO] (zang, gitaar), Tom Coghe (zang, bas) en David Demeyere (drums).

Ze hebben al die jaren oorverdovend hard in stilte gewerkt. En ze zijn al bij al redelijk spaarzaam geweest op hun ding. Maar als ze buiten kwamen, was het steevast goed raak. Cream & Spices is een groep die komt, een lel van een live-set neerzet en overwint. Enkele mooie passages uit het vroege palmares:

2001 – Winnaar jury- en publieksprijs van het Westvlaamse popconcours Westtalent (voor Lemon)
2001 – Laureaat Debuutrock (het jaar van Sioen en Buffoon)
2001 – Rock Herk
2001 – Gentse Feesten (hoofdpodium)
2002 – Finalist Bilborock (in Bilbao als zendeling van Poppunt)
2002 – Halve finalist Humo’s Rock Rally (hun cover: “Someday Cindy” van The Romans)
2002 – Dour (magie in de Magic Tent; ze beginnen met 20 man en eindigen met 2000)
2002 – Rock Ternat
2003 – Marktrock Leuven
2003 – Afsluiter Muzikantendag in de AB (Brussel)
Ook: 100 % Puur-tournee (Poppunt) + honderden gewonnen meisjes- en jongensharten

Kijken en aanraken mocht. Cream & Spices in huis halen was echter onmogelijk. Er stond wel een verdwaald nummer (‘Happy Birthday’) op de Debuutrock-compilatie. En er was een mini-cd (‘Comfortable Recipes For The Soul’) in eigen beheer en dus op een kleine oplage. Maar wanneer kwamen ze met dat ‘meer’?

Ergens in 2004 baadt Zonnebeke plotseling in de witte rook. Duizenden repetities en zoveel overtuigende concerten later achten de drie hun materiaal eindelijk klaar voor duplicatie. Label 'No Circus' verklaart zich bereid tot minstens 2 langspelers.

Staat klaar om gebotteld te worden: melodieuze gitaarrock met een Brits flegma en sporen van de rijke Amerikaanse powerpoptraditie. Songgevoelig als Supergrass. Melodisch als The Beatles. Energiek als Foo Fighters. Klatschboem als Nirvana. Hard en zacht. En dan weer hard. En dan weer zacht. Strelen en meppen. Geklopt en gepeperd. Of in eigen woorden: “Da bust wel!”.

Via een lepe showcase strikken ze producer Jo Francken. Wist de arme man veel dat alles in scene was gezet om hem te verleiden? Francken hoort veel dat goed is en zegt ja. De man heeft niet alleen een erelijst om ‘straf’ tegen te zeggen (onder meer Axelle Red, Admiral Freebee, Janez Detd., Zita Swoon), hij heeft ook een methode die berust op hard werken en bescheidenheid.

En zo geschiedde. In het linkse tuinhuis werden druk cassettes opgenomen van het geluid uit het rechtse tuinhuis. Jo Francken beluisterde alles aandachtig in de auto en gaf aanwijzingen. In de studio ging dat gewoon verder. Cream & Spices trok zich terug in Motor Music (Koningshooikt) en ging er op wereldtournee. Francken wou namelijk levendigheid en begeestering. En dus moest alles zo live mogelijk op de band. Concert na concert na concert werd afgewerkt. Drie weken op rij.

Alles is klaar. En de hele wereld is welkom om te luisteren. Ze zijn geboren voor het podium. Ze zijn gepokt en gemazeld in het clubcircuit en op festivalpodia. En zijn vanaf heden ook in het bezit van een lel van een debuutalbum. Eten en drinken voor jonge mensen van nu!

Een interessant interview vind je hier: http://poppunt.be/article/sherman/