Kijk me toch niet zo ondeugend aan
Daar kan ik niet goed tegen
Kijk me toch niet zo ondeugend aan
Dan raak ik van de wijs
Ik heb het van m’n moeder meegekregen
Die was van huis uit ook al zo verlegen
Kijk me toch niet zo ondeugend aan
Dan raak ik van de wijs

Ik was nog maar een tiener, toen ik een vriendje had
Een allerbeste jongen, hij noemde mij z’n schat
Maar als we samen waren, dan raakte ik van streek
Dat kwam omdat hij altijd diep in m’n ogen keek
 
Kijk me toch niet zo ondeugend aan
Daar kan ik niet goed tegen
Kijk me toch niet zo ondeugend aan
Dan raak ik van de wijs
Ik heb het van m’n moeder meegekregen
Die was van huis uit ook al zo verlegen
Kijk me toch niet zo ondeugend aan
Dan raak ik van de wijs

Waar zou het toch aan liggen, dat je verlegen bent
Hoewel dat ’t iets verminderd, als je de liefde kent
Toch heeft het z’n bekoring, vraag dat maar aan je man
Want van verlegen vrouwtjes, daar houden ze zo van

Kijk me toch niet zo ondeugend aan
Daar kan ik niet goed tegen
Kijk me toch niet zo ondeugend aan
Dan raak ik van de wijs
Ik heb het van m’n moeder meegekregen
Die was van huis uit ook al zo verlegen
Kijk me toch niet zo ondeugend aan
Dan raak ik van de wijs

Kijk me toch niet zo ondeugend aan
Daar kan ik niet goed tegen
Kijk me toch niet zo ondeugend aan
Dan raak ik van de wijs
Ik heb het van m’n moeder meegekregen
Die was van huis uit ook al zo verlegen
Kijk me toch niet zo ondeugend aan
Dan raak ik van de wijs