De kleine kamer waar ik sliep 
Die zachte stem als moeder riep 
Een grote pleister op m’n knie 
Dat is wat ik steeds voor me zie
M’n moeder leerde elke naam 
van alle sterren door mijn raam 
Daarna weer veilig in m’n bed 
Klaas vaak z’n droom werd aangezet 

De beste jaren van m’n leven 
zijn de jaren van welleer 
Al word mij honderd jaar gegeven 
nee m’n jeugd keert nimmer weer 
Het waren toch de mooiste jaren 
maar ze zijn verleden tijd 
Waar je geluk toen nog kon sparen 
je had als kind geborgenheid 

Ik voel nog aan de ene kant 
die sterke grote vaderhand 
En veilig aan de andere kant 
die lieve zachte moederhand 
Ik was nog klein daar tussenin 
het was een veilig goed begin 
Een wereld vol geborgenheid 
van geluk en tederheid 

De beste jaren van m’n leven 
zijn de jaren van welleer 
Al word mij honderd jaar gegeven 
nee m’n jeugd keert nimmer weer 
Het waren toch de mooiste jaren 
maar ze zijn verleden tijd 
Waar je geluk toen nog kon sparen 
je had als kind geborgenheid 

Ik heb nu zelf zo’n moederhand 
met kinderen ieder aan een kant 
Als ik met hen een stukje loop 
denk ik geluk is niet te koop 
De kringloop van het voortbestaan 
als zij alleen straks verder gaan 
Onthouden wat ik heb geleerd 
wat goed is maar ook wat verkeerd 

De beste jaren van m’n leven 
zijn de jaren van welleer 
Al word mij honderd jaar gegeven 
nee m’n jeugd keert nimmer weer 
Het waren toch de mooiste jaren 
maar ze zijn verleden tijd 
Waar je geluk toen nog kon sparen 
je had als kind geborgenheid
Waar je geluk toen nog kon sparen 
je had als kind geborgenheid