't Is de wil van het leven,
dat ik jou laat gaan.
Ja ik kan je vergeven,
wat je hebt gedaan.
Sinds je haar hebt ontmoet is het duidelijk voor mij,
je draagt haar in je hart, onze liefde is voorbij.
't Is de wil van het leven,
't kan niet anders zijn.
Ik moet jou gaan verliezen,
ook al doet 't pijn.
Ik zal je niet langer kwellen,
door je steeds op te bellen.
'k Had met jou een mooie tijd,
die ben ik kwijt.

Liefde kan omslaan in haat,
ook ben jij van huis uit niet kwaad.
Een man kan ontsporen
en een vrouw is verloren.
Hou dan je verstand bij elkaar
al telt ieder uur nog zo zwaar.
Want ruzien is geen sport
het leven is maar kort.

't Is de wil van het leven,
dat ik jou laat gaan.
Ja ik kan je vergeven,
wat je hebt gedaan.
Sinds je haar hebt ontmoet is het duidelijk voor mij,
je draagt haar in je hart, onze liefde is voorbij.
't Is de wil van het leven,
't kan niet anders zijn.
Ik moet jou gaan verliezen,
ook al doet 't pijn.
Ik zal je niet langer kwellen,
door je steeds op te bellen.
'k Had met jou een mooie tijd,
die ben ik kwijt.

Sinds je haar hebt ontmoet is het duidelijk voor mij,
je draagt haar in je hart, onze liefde is voorbij.
't Is de wil van het leven,
't kan niet anders zijn.
Ik moet jou gaan verliezen,
ook al doet 't pijn.
Ik zal je niet langer kwellen,
door je steeds op te bellen.
'k Had met jou een mooie tijd,
die ben ik kwijt.