Iemand zei dit is Annabel
ze moet nog naar het station
Neem jij je wagen dan haalt ze het wel
Ik zei da's goed en reed zo stom als ik kon

We kwamen aan bij een leeg perron
en ik zei het zit je niet mee
heel in de verte ging de laatse wagon
en Annabel zei OK ik ga met je mee

En later lagen we samen zoals dat heet
een beetje moe maar voldaan
Er kwam al licht door de ramen ze zei
geen tijd voor ontbijt ik moet gaan

Ik zei alleen nog tot ziens Annabel
en ik dacht ik zie jou nooit meer terug
Ik dacht ik draai me om en slaap nog even door
maar twee uur later was ik nog wakker
lag stil op mijn rug

Annabel, het wordt niets zonder jou Annabel
Annabel, het wordt niets zonder jou Annabel

Zo bleef ik twee dagen liggen in bed
Ik was totaal van de kaart
Toen stond ik op ik moest niet denken maar doen
zo zonder haar was ik geen stuiver meer waard

Ik liep de stad uit op zoek naar een vriend
en ik dacht ik zie haar nooit meer terug
Ik ging zelfs hardop praten in mezelf
en iemand zei je stond een uur met je handen op de leuning van de brug

Annabel, het wordt niets zonder jou Annabel
Annabel, het wordt niets zonder jou Annabel

En op een avond zag ik haar weer
ze stapte net op de trein
ze was nog mooier dan de vorige keer
ik riep haar na en trapte hard op m'n rem
Ik sprong de auto uit en greep haar vast
ze stond stil en keek om
Ze keek me aan maar was nauwelijks verrast
ik zei he waar moet je naar toe ze zei naar het station

Ik bracht haar weg ze kocht een kaartje Parijs
ik zei en nog een erbij
de loket is voor twee maal enkele reis
en Annabel keek even opzij

Ik zei ik heb je gevonden vandaag
ik laat je nooit meer alleen
Al reis je door naar Barcelona of Praag
al reis je door naar het eind van de wereld ik ga met je mee

Annabel, het wordt niets zonder jou Annabel
Annabel, het wordt niets zonder jou Annabel

Annabel, het wordt niets zonder jou Annabel
Annabel, het wordt niets zonder jou Annabel

Annabel, het wordt niets zonder jou Annabel
Annabel, het wordt niets zonder jou Annabel