Het bekruipt ons vaak
Een gevoel van spijt
Maar je rekent op het feit dat alles slijt met de tijd
We negeren het graag
Maar het komt steeds terug 
En dus blijf je makkelijk zwijgen
Tot de laatste zucht

Maar als we dood zijn
Is het te laat om iets te doen
Je kan niet meer boos zijn
Er is geen straks en ook geen toen
Als we dood zijn
Wordt alles wat we voelen koud
Dus, laat ons groot zijn
Zeg: sorry, ik was fout

En we kwetsen vaak
Iemand die van ons houdt
Maar zijn veel te trots om het toe te geven
Ik zat fout
Eigenlijk wil je ’t wel 
Toch weet je niet hoe
Maar geloof me
De manier waarop
Doet er niet toe

Want als we dood zijn
Is het te laat om iets te doen
Je kan niet meer boos zijn
Er is geen straks en ook geen toen
Als we dood zijn
Wordt alles wat we voelen koud
Dus, laat ons groot zijn
Zeg: sorry, ik was fout

We zijn zo bezig met ons zelf
Dat we vergeten wat echt telt 
Wordt het niet tijd dat ik je bel
Want als we dood zijn
Is het te laat om iets te doen
Je kan niet meer boos zijn
Er is geen straks en ook geen toen
Als we dood zijn 
Wordt alles wat we voelde koud
Dus, laat ons groot zijn
Zeg: sorry, ik was fout