Na bia³e wzgórze sz³am

Tak coraz wy¿ej

W³osy milcz¹cych traw

Wplata³eœ w moje ¿ycie



Gest jak sp³oszony ptak

A usta parzy³ szept

Gdy coraz bli¿ej nas 

Tak upragniony cel



Na szczycie ogieñ p³onie

I koniec...



Tak smutna droga w dó³

Lecz p³acze tylko deszcz

Ty chyba te¿ tak czujesz

Ty chyba te¿ to wiesz



Smutek spe³nionej baœni

Nasz ogieñ cicho gaœnie



Tutaj rzeka koñczy bieg

Smutek spe³nionej baœni

Wolno p³ynie ch³odna krew

Tutaj rzeka koñczy bieg 

Smutek spe³nionej baœni

Nawet nie ma ju¿ co chcieæ