Z marmuru tajemnice a poca³unki znam z miêkkiego srebra

Jak diament twarda per³a, choæ nie czuje nic to wszystko pamiêta



W mej z³otej klatce ciemno,

Chocia¿ s³oñce wiersz p³omieniem pisze

Choæ czujê siê jak przedmiot

Choæ nie widzê nic to jednak myœlê

Z oczu opada welon, niewinnoœci symbol, miêkki cieñ

Zas³aniam siê skrzyd³ami, w bia³¹ per³ê obracam siê



S³oñce do siebie wo³a, ciep³e morze k³adzie siê do stóp

Z obszaru ukrytego silna rêka mnie popycha w przód



Tych myœli nie wy³¹czê jak monitora kiedy bol¹ oczy

Koniec œwiata, lecz nie koniec drogi

Jeszcze bêdê musia³a skoczyæ

Oddaj¹c morzu ca³y strach

S³yszê, rozumiem ju¿ mowê fal



I nagle robi siê jasno

A potem wszystko ju¿ wiem

Powoli spadaj¹c na dno

Ju¿ nie ¿a³ujê, nie...