Ona ju¿ daleka jak zimne s³oñce

Które widzisz we mgle

Nie us³yszy wiêcej nikt tej melodii

Któr¹ odda³eœ jej

Rozstrojonej struny dŸwiêk

Samotnoœci cichy p³acz

Coraz g³oœniej jednak gra niepokorna

Wiecznie g³odna dusza twa



I do biegu zrywasz siê

Choæ z ran jeszcze p³ynie gor¹ca krew

Gdy z gitary œcierasz kurz

Pierwszy uœmiech wolno rodzi siê

Nie ma jej, nie wróci tu

Nowy g³ód do przodu pcha

Dzieñ jak œwieca topi siê

Krzyczy zmarnowany czas



Nie pytaj mnie co robiæ

Biegnij, ratuj siebie

Nie pytaj mnie gdzie sens

Bo ja tak¿e tego nie wiem

Nie pytaj, biegnij szybciej

By serce twe nie spa³o, nie

Ju¿ coraz wiêcej wiesz

Lecz ci¹gle czegoœ ma³o jest



Jak pijany chodzisz tym

Co przynosi ka¿dy nowy dzieñ

Tyle smaków, tyle barw

Poœród nich jej obraz blednie jak sen

Choæ to niebezpieczne jest

Idziesz coraz g³êbiej w las

Coraz szybciej krêci siê

Szpula z filmem w którym grasz



Nie pytaj mnie co robiæ

Biegnij, ratuj siebie

Nie pytaj mnie gdzie sens

Bo ja tak¿e tego nie wiem

Nie pytaj, biegnij szybciej

By serce twe nie spa³o nie

Ju¿ coraz wiêcej wiesz

Lecz ci¹gle czegoœ ma³o jest