A Neansaí, 'mhíle grá, a bhruinneall 'tá gan smál

 Go bhfeice mise'n t-ádh 'gus an séan ort!

 Ba ghile do dhá láimh ná cúr geal na trá

 Ná'n eala 's í a' snámh ar an Éirne.

 Is glaise liom do shúil ná braon beag den drúcht,

 Is binne liomsa tú ná na téadaí;

 'S mur' n-éalaí tusa liomsa titfidh mé i lionndubh

 'Gus cuirfear insa chill 'do dhéidh mé.



 Is iomaí sin guth mná a chluinimse 'ngach aird

 Abhus agus taobh thall den Éirne.

 Go Corcaigh na gCuan 's go Béal Ath' na Sluaighe

 'Sí Neansaí 'thug bua ar a' méid sin.

 A Mhuire 'gus a Dhia, nárbh aoibhinn deas é'r saol,

 Dá mbeinnse agus í le chéile?

 Tráthnóna aoibhinn ciúin, ó mise 'gus mo rún

 Ag cogarnaíl ar uaigneas sléibhe.



 Beir litir uaimse suas chuig Neansaí chaoin na gcuach

 Is aithris di gur buartha atá mé;

 Aithris di arís nach gcodlaím féin aon oíche

 Le harraing atá trí mo thaobh deas.

 Aithris é dá súil, Aithris é dá cúl,

 Aithris é dá méin mhaith chéillí;

 Aithris é dá ceann 's dá béilín atá binn

 Gur ghiorraigh sí go cinnte mo laetha'.



 Dé Domhnaigh má tchímse stór geal mo chroí 

 Tiocfaidh an t-amharc chugham arís is an éisteacht; 

 An tuirse atá ar mo chroí, go n-imeoidh sí díom, 

 Is ní aithneofar an aois ar m'éadan. 

 A Mhuire is a Rí, nach a tuirseach a bhím, 

 Is go scaipfinn, dá mba fíon uilig, an Áirne. 

 An bhfuil duine ar bith sa tír a bhainfeadh díom mo mhian? 

 Níorbh fhada mé sa saol seo ina héagmais