Nu de storm wat is gaan liggen
Zie ik alles helder in 
Na de regen schijnt de zon plots
Ook al doen de stralen zeer
Het boerenland komt weer tot leven
Maar jou vader is niet meer
Toch zie ik hem nog steeds lopen
En dan weet ik keer op keer

Lieve pappie toen jij weg viel voelde ik mij zo alleen
En de dieren moesten eten maar mijn hart was toen van steen
Niemand mocht mij meer nabij zijn, niemand zou mijn tranen zien
Ook mijn lief kon toen vertrekken bovendien

Het bedrijf dat was jouw leven
Maar je nam mij erin op 
Plannen maken met z’n tweeën 
Heel de zaak zo op zijn kop
En we droomden en we lachten 
Samen konden wij heel veel 
Maar toen is jou dood gekomen
’t Grijpt mij nu nog naar de keel

Lieve pappie toen jij weg viel voelde ik mij zo alleen
En de dieren moesten eten maar mijn hart was toen van steen
Niemand mocht mij meer nabij zijn, niemand zou mijn tranen zien
Ook mijn lief kon toen vertrekken bovendien

Boer zoekt vrouw had ik niet nodig
Want jij had een boerenmeid
Maar door wat met pa gebeurde 
Raakte jij ook haar nog kwijt
Een boeket als troost gegeven
Bij jou heengaan lieve pa
Gewoon teveel was dat heel even
Laat me alleen zei ik, ik ga 

Lieve pappie toen jij weg viel voelde ik mij zo alleen
En de dieren moesten eten maar mijn hart was toen van steen
Niemand mocht mij meer nabij zijn, niemand zou mijn tranen zien
Ook mijn lief kon toen vertrekken bovendien

Lieve pappie toen jij weg viel voelde ik mij zo alleen
En de dieren moesten eten maar mijn hart was toen van steen
Niemand mocht mij meer nabij zijn, niemand zou mijn tranen zien
Ook mijn lief kon toen vertrekken bovendien
Ook mijn lief kon toen vertrekken bovendien