Na sali wielkiej i b³yszcz¹cej 

Tak jak nocne Buenos Aires 

Które nie chce spaæ 

Orkiestra stroi instrumenty 

Daje znak i zaraz zacznie 

Nowe tango graæ 

Siedzimy obok obojêtni 

Wobec siebie jak turyœci 

Wystukujemy rytm 

Nie bêdzie tanga miêdzy nami 

Choæby nawet cud siê ziœci³ 

Nie pomo¿e nic 



Chocia¿ p³yn¹ ostre nuty 

W ¿y³ach p³onie krew 

Nigdy ¿adne z nas do tañca 

Nie poderwie siê 



Bo do tanga trzeba dwojga 

Zgodnych cia³ i chêtnych serc 

Bo do tanga trzeba dwojga 

Tak ten œwiat z³o¿ony jest 



Zaleje w koñcu Buenos Aires 

Noc tak gêsta jak atrament 

A gdy przyjdzie brzask 

Co by³o w naszych sercach kiedyœ 

Kiedyœ jak œwiec¹cy diament 

Ca³y straci blask 



I choæ bêd¹ znowu grali 

Bóg to jeden wie 

Nigdy razem na tej sali 

Nie spotkamy siê 



Bo do tanga trzeba dwojga 

Zgodnych cia³ i chêtnych serc 

Bo do tanga trzeba dwojga 

Tak ten œwiat z³o¿ony jest