Dit is de tijd der welgeslaagde dwazen 
Want 's werelds wijzen tellen niet meer mee 
Die hokken thuis, die spelen in hun tuintje 
En met een tuinslang Zandvoort aan de Zee 
En voelen niet in hun behoudend leven 
Van arbeid adelt, wijsheid en fatsoen 
Wat een zo'n dwaas met een denkbeeldig tientje 
In zijn vacantie en aan zee kan doen 
 
Die dwaas zit aan in huizen als kastelen 
Als adviseur en leidend handelsheer 
In hout of zout, in politiek of haring 
Ik eet, ik drink, ik dans, ik declareer 
Hij sproeit champagne op zijn kreeft en oesters 
En hier en daar ook op zijn bienaimee 
De wijze mens sproeit water door zijn tuinslang 
En speelt als sproeiend Zandvoort aan de Zee 
 
Dit is de tijd der losgeslagen dwazen 
Met eigen zee en met een eigen strand 
Met dure vrouwen, wagens en sigaren 
Zijn zij de bloem en bloesem van ons land 
Zij vliegen uit als stuur- en staats- en koopman 
Naar ieder strandje waar men pot verteert 
En 's wereld wijzen zitten met de brokken 
Als straks de nota wordt gepresenteerd