(Brief van een slecht meisje aan verre vriend, ergens in Indie) 
 
Je moet niet denken, lieve jongen 
Dat ik je al vergeten ben 
Maar wat verwacht je toch van brieven 
Ik ben niet handig met de pen 
Wat weet jij van de nieuwe dancings 
Die heb jij immers nooit gekend 
En hoe moet ik in godsnaam weten 
Waar jij nou opgezouten bent 
 
Wat is dat alweer lang geleden 
Wat gaat die tijd toch razend vlug 
Ik zie je soms in m'n gedachten 
Weer in Den Haag bij Kemper t'rug 
Dan zijn we allebei wat ouder 
En degelijk, en geposeerd 
Denk jij nog weleens aan die dagen 
Toen ik je zoenen heb geleerd 
 
Ik heb een vriend, och ja, waarom niet 
Dat hoort er tegenwoordig bij 
Ik ga nu 's zomers naar Oostende 
En niet als vroeger naar de hei 
Hij houdt niet van m'n Franse liedjes 
Die noemt hij weke kunst-trala 
Voor jou bewaar ik, als je t'rugkomt 
De ouwe dingen van Privas 
 
Ik woon nu op een bel-etage 
En op gedistingeerde stand; 
Zijn vrienden komen dikwijls bridgen 
Je kent het tiep wel: kuss die Hand 
Dan voel ik me als vicomtesse 
Inplaats van als Mimi Pinson 
In een japon van pak-de-leuning 
En in de sfeer van m'n salon 
 
Ik heb een auto, we dineren 
Bij Kemper of bij Anjema 
O ja, dat zul jij nog niet kennen: 
Tres recherchee! Geen oh la la 
En toch, als ik bij m'n hors d'oeuvres 
Naar kreeft of een olijfje prik 
Dan moet ik wel eens bijna... vloeken 
Dan is het soms alsof ik stik 
 
Dan voel ik me la-la geworden 
En net zoals zo'n demoissell' 
Waar jij je giftig op kon maken 
Herinner jij je dat nog wel 
Dan krijg ik soms zo'n dom verlangen 
En stel je voor dat dat eens kon 
Om nog eens jong met jou te wezen 
Nur eine nacht