Staat er toch even later een wereldberoemd kunstenaar de rails bruin te pissen zonder de randen van de pot te raken en dat is behoorlijk  knap in de trein. Dat is ook behoorlijk een herhaling uit z’n jeugd: de rails bruin pissen zonder de randen van de pot te raken of express in het station gaan zitten schijten. Hij kijkt in de gebarsten spiegel. Toch stom. Hij had die vrouw natuurlijk mee moeten nemen naar de wc, als we toch aan het dromen zijn.

Ze kijkt hem aan met haar mond halfopen
Ze kijkt hem aan, begint haar blouse los te knopen
Ze doet haar rok omhoog, begint haar kousen af te stropen
Oh mama!

Ze kijkt hem aan en hij ziet haar ogen branden
Ze kijkt hem aan, gaat met haar tong langs haar tanden
Ze opent haar bh en neemt haar borsten in haar handen
 Oh mama!
Oh mama!
O

Ze kijkt hem aan en ze schudt haar lange haren
Ze kijkt hem aan en zet haar benen uit elkaar
Ze buigt voorover en ze pakt hem daar
 Oh mama!
Oh mama!
Oe

Ze drukt hem neer op de pot van de wc
Zij kijkt omhoog en hij kijkt naar benee
En hij denkt: Jezus, nu zit er niemand meer in de coupé. Straks jatten ze al m’n spullen, zeg. Wat ben ik hier aan het doen?

God zij dank! Alles ligt nog op de banken. Deze coupé is vol.
Vanaf nu bedenkt hij alleen nog maar mooie dingen. Zonsop- en zonsondergangen.  
  
Laat gaan, laat gaan
Niet denken, alleen bestaan
Laat gaan

IJzer op ijzer

In een tuin slaat een man met zijn kop een sla in elkaar met een grote gele grasmaaimachine. Zijn vrouw staat er in roze tuinbroek banjo bij te spelen. Aan de groene hemel staat een paarse zon fel te branden. Hij moet toch even in slaap gevallen zijn. Opeens zit zijn broer tegenover hem in de trein. Hallucinaties.