Bram Vermeulen

Bram Vermeulen (1946-2004) was een begenadigd dwarsdenkend cabaretier.
Vermeulen speelde vanaf zijn zestiende in de Nederlandse volleybalploeg.
Dankzij zijn sportachtergrond heeft hij in zijn verdere muzikale bestaan veel waarde blijven hechten aan doorzetten en oefenen.

Op zijn studie leerde hij Freek de Jonge en Johan Gertenbach kennen. Met z'n drieën traden ze in 1967 op, als Cabriolet. Toen de single die ze onder de naam De Paradijsvogels uitbrachten flopte, stopte Gertenbach ermee en bleef een duo over. Dit werd Neerlands Hoop in bange dagen. Ze kregen bekendheid door optreden op Camaretten in 1968, hoewel ze vijfde werden. Tijdens de jaren zeventig is het duo de toetssteen voor modern geëngageerd cabaret.
Vermeulen was meer de man van de muziek en De Jonge van de conference. Neerlands Hoop Express is de ideale Vermeulen-voorstelling van het duo, terwijl Neerlands Hoop Interieur veel dichter bij het ideaal van De Jonge staat. Uiteindelijk kiest De Jonge in 1979 een solo-carrière.

In 1980 vormt Vermeulen met Jan de Hont, die ook al bij Neerlands Hoop speelde de band, Bram Vermeulen en De Toekomst. Peter Warnier, Frans Hendriks, Erik Mooijman en Jakob Klaasse van de Specials sluiten zich hierbij aan. Ze toerden samen met de Jan van de Grond groep en Doe Maar. Met de laatste wordt in 1982 samengewerkt onder de naam De Orde. Na drie platen met De Toekomst brengt Vermeulen in 1983 alleen een plaat uit die kortweg 'Bram Vermeulen' heet. In 1984 maakt hij een programma samen met Eddie B. Wahr.
In 1988 produceert Boudewijn De Groot het album 'Rode wijn' voor Vermeulen. Het is een duidelijke cesuur met de elektronische popplaten die hij eerder maakte. Vanaf nu heeft zijn werk veel jazz-invloeden. Hij wint de Annie M.G. Schmidtprijs 1994 voor het lied 'Een doodgewone jongen'. Annie geeft hem persoonlijk het beeld. Vermeulen heeft drie Edisons gewonnen.
Naast zijn eigen programma's regisseerde hij onder andere voor Frans Halsema, Ischa Meijer, NUHR / Niet uit het raam, Stijn van der Loo, Dynastie van Oer, Paul De Munnik, Intermezzo en Marcel de Groot.
In 2004 overlijdt hij onverwachts op een vakantie in Italië.

Deel je mening

Dit formulier wordt beschermd door reCAPTCHA en de Google Privacy Policy en Servicevoorwaarden zijn daarbij van toepassing.

40 Reacties gevonden

Lisza

Saturday 18th of September 2004 12:54

Bram,,jij bent de beste!! We hebben erg genoten van je liedjes in de auto als we op vakansy gingen! Jammer dat het er niet meer mogen zijn..

de kerf serge

Wednesday 15th of September 2004 20:14

Hij was niet enkel de grootste. Hij zal het altijd zijn.

een grote fan

Friday 10th of September 2004 14:26

Ik zal je altijd de beste blijven vinden.

10

Thursday 9th of September 2004 00:05

Bram.....Het ga je goed Kerel.
Ons laatste gesprek in Mei heeft niet uit mogen komen. Einde Verhaal!!!!!!!
Rust uit van een bewogen leven.
Sterkte aan een ieder die hem heeft gekend.

Groet 10

johanna

Wednesday 8th of September 2004 20:01

lieve Bram
gelukkig heb ik je cd's nog" helaas kan ik niet genieten van je optreden in de tobbe in voorburg waar ik plaatsen voor had.
Maar je houdt een plekje in mijn hart.
senior

Tjeu

Tuesday 7th of September 2004 12:14

Toen het bericht van Bram's overlijden ons bereikte waren we op vakantie op Ameland. Dan word je even stil.
Bij thuiskomst een cd van hem aangezet.
Dan komen de tranen.
Bram bedankt.

Luk De Gheest

Monday 6th of September 2004 21:58

Bram verdorie, da's véél te vroeg. Een geluk dat je mooie muziek blijvend is maar toch...je was zo graag bij ons in Vlaanderen. Jongens toch, wat steld ons kleine leventje hier eigenlijk voor ? Morgen toch maar weer genieten ? Met rode wijn...

HarmtB

Monday 6th of September 2004 16:40

Geen steen, maar een is rotsblok verlegd.
Hoewel je niet anders zou kunnen, ben ik je dankbaar voor het creatieve en inspirerende wat je hebt gedaan.

Dag, goede jongen

Vera

Monday 6th of September 2004 15:59

Ach Bram. Waarom zo jong? Je was heel goed en ik lees vaak je gedichten. De Steen is heel toepasselijk nu. Vaarwel Bram. tot ziens.

jaap

Sunday 5th of September 2004 18:19

je hebt (voor mij)een steen verlegd.

Fred

Sunday 5th of September 2004 15:43

Bram,
Een onderschatte grootheid in eigen land.
Een visionair artiest, daarvan zijn er altijd te weinig.
Met parels van teksten... de polonaise.
Doodlopende straat, Pauline.

Bedankt Bram.

...dood ben ik pas als jij die bent vergeten...

An

Sunday 5th of September 2004 11:18

Ach Bram toch, VAAR-WEL beste kerel!

Marcel

Sunday 5th of September 2004 09:36

Ik ben geschokt, weer 1 van mn helden dood. Ik ben 43, was in mn jonge jaren al fan van Neerlands Hoop, in 1e instantie aangetrokkem door de (toen nog) geniale humor van Freek de Jonge, maar later de prachtige muziek ontdekt, de geweldige samenzang, de virtuositeit van Bram op de piano en zijn ongelofelijk mooie stem ... Freek de Jonge maakt nog zo nu en dan goeie sier met de oude lidjes van Neerlands Hoop, zonder er bij te vermelden dat 'ie het meeste aan Bram te danken heeft.

Mario

Saturday 4th of September 2004 21:09

Als initiatiefnemer, enkele jaren terug alweer, van deze nieuwsgroep (nl.kunst.cabaret), wil ik,
alhoewel ik de nieuwsgroepen over het algemeen al enige tijd niet meer echt volg,
stil staan bij het plotselinge overlijden van Bram Vermeulen, hedenochtend.

Eerst Samen met Freek de Jonge, als Neerlands Hoop (in bange dagen) later min of meer als soloartiest.
Op mijn leven heeft dit tweetal een bijzonder stempel gedrukt, en zo nu en dan luister ik met groot genoegen naar de voorstellingen (Albums) zoals Weerzien in Panama, Offsmboet ippq dpef (code) en de rest.

Voorstellingen welke Liedjes opleverden zoals: Vieze ouwe man, Oud en Eenzaam, 't Is Veel Beter Zo, Oud en Eenzaam, en Kijk daar is Kees en Elsje moet naar Hopsie Topsieland.
Geëngageerde cabaret, en dat was het, lieden als: Youp van ’t Hek, maar ook Teeuwen cs, plukken daar, al beweren ze hier en daar anders, nog steeds de vruchten van.

Maar ook Bram (en de Toekomst) zonder Freek, was een verademing en hij produceerde ook daarmee menig juweeltje, denk hierbij alleen al aan klassiekers, althans voor mij, als Pauline, Een Doodgewone Jongen, Het Jongenshart, De wedstrijd, Politiek, en zo voort.

Een ieder komt, vroeg of laat, aan zijn eind, het is jammer dat een van deze vernieuwers van het Cabaret en Kleinkunst, de oude dag is misgunt, maar het is niet anders.
Ik zal zijn persoonlijkheid, karakteristieke rauwe stem, en nieuw werk van zijn hand, node missen.

Mario...

--

Ik heb een steen verlegd, in een rivier op aarde
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten!

Ik leverde bewijs van mijn bestaan,

Omdat door het verleggen van die ene steen,
De stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan!

Bram Vermeulen