zo heb ik zelden kunnen praten
nauwelijks iets gezegd
woorden weggelaten
of anders uitgelegd
heel anders uitgelegd

zo heb ik alles maar gemeden
wat pijn deed uit die tijd
nu pas beseft hoe je hebt geleden
en hoe langzaam alles slijt
dat het eigenlijk nooit slijt

de wegen waren nog warm van geluk
droegen onze sporen
toen wij elkaar verloren
alles gedaan, te weinig doorstaan

we vreeën en we dronken
we dansten nachtenlang
tot de muziek was uitgeklonken
we werden samen bang
voor het eerst werden we bang

het land waar we naar zochten
bestond opeens niet meer
het land waar we voor vochten:
we verloren telkens weer
elke dag iets meer

de wegen waren nog warm van geluk
droegen onze sporen
toen wij elkaar verloren
alles gedaan, te weinig doorstaan

en nu na al die jaren
nu ik terugdenk aan die tijd
beschermd door grijze haren
voel ik eigenlijk geen spijt
alleen genegenheid

de wegen waren nog warm van geluk
droegen onze sporen
toen wij elkaar verloren
alles gedaan, te weinig doorstaan