Binnen lig ik in mijn bed

met gedachten aan daarbuiten

waar kabouters vrolijk fluiten,

want die hebben altijd pret.



Binnen in mijn warme hol

hoor ik mijn gedachten lopen,

die tevoorschijn zijn gekropen

en ik voel me boordevol.



Vol verwarring en plezier

om de koude nacht daarbuiten,

klamme handjes op de ruiten

van het een of andere dier.



Vast een soort van chimpansee.

Zal ik hem eens binnenlaten?

Nee, in godsnaam laat maar praten,

ik zit genoeg in de puree.



Lekker is het hier in bed.

'k Heb mijn allermooiste dromen

nu vanavond laten komen

en de wekker afgezet.



Maar des nachts om twaalf uur

komt een kerel van de zolder

met een grote zak vol kolder

en een fles vol apezuur.



Daarvan ben ik toch wel bang,

maar gelukkig gaan mijn kleren

dan elkaar weer mores leren

en ze rennen door de gang.



En ik hoor de hoge hoed

op de kapstok somber klagen

want alleen om hem te plagen,

doen ze hem vol suikergoed.



Maar ik voel me wat alleen

en een meisje komt me kussen.

Wel wat lastig ondertussen

al die vlinders om me heen.



Maar nu heb ik dan mijn schat

lekker in mijn warme bedje.

Lekker dier, vooruit wat let je.

Heb je al een zoen gehad?



Leiden is nog steeds in last

maar dat kan me niet veel schelen,

want de maan, die ronde gele,

houdt de hemel toch wel vast.



Maar helaas de goede fles

waaruit ik mijn zoete dromen

glanzend in mijn glas zag stromen,

is nu leeg, een harde les.



En die fles is tot mijn spijt

't middelpunt van heel mijn leven.

Met de wekker op half zeven

zak ik door een eeuwigheid.



Oh het leven is een last

met het werk van zeven weken

onberoerd en onbekeken

doelloos liggend in de kast.



Oh wat heb ik reuze spijt,

niets dan tranen is het leven

en ik zucht met Van het Reve:

't is weer niks als narigheid.



Narrig snurkend in mijn slaap

ligt ik hier tot kwart voor achten

op de dageraad te wachten,

morgen sta ik weer voor aap.