Langzaam legt een schip aan in de haven 
Vele jaren ben ik hier niet meer geweest 
En ik zie de oude straten 
Als die ‘ns konden praten 
En vertrouwd gevoel, dat komt weer in me op 
Nee, er is niet veel veranderd, al die jaren 
En een man, die loopt me achteloos voorbij 
Plots’ling kijkt hij in m’n ogen 
Ik kan ‘t niet geloven 
Want m’n eerste grote liefde staat voor mij 

Zeven jaren, zeven zomers, was ik heel ver weg van jou 
Ik probeerde te vergeten, ik hield zo veel van jou 
Zeven jaren, zeven winters, zijn niet lang genoeg voor ons 
Want nu weet ik, hier voel ik me thuis,
en jij hebt dat altijd al gevoeld 

Jij bent sindsdien nauwelijks veranderd 
Want je ziet er toch nog altijd heel goed uit 
Ik heb jou zoveel te vragen, na al die jaren 
Van verbazing krijg ik er geen woord meer uit 
Dan begin je mij toch zachtjes te vertellen 
Dat je nooit een man van haar geworden bent 
En je neemt me in je armen 
Ik voel je warmte, die ik vroeger zo goed heb gekend 

Zeven jaren, zeven zomers, was ik heel ver weg van jou 
Ik probeerde te vergeten, ik hield zo veel van jou 
Zeven jaren, zeven winters, zijn niet lang genoeg voor ons 
Want nu weet ik, hier voel ik me thuis,
en jij hebt dat altijd al gevoeld 

Zeven jaren, zeven zomers, was ik heel ver weg van jou 
Ik probeerde te vergeten, ik hield zo veel van jou 
Zeven jaren, zeven winters, zijn niet lang genoeg voor ons 
Want nu weet ik, hier voel ik me thuis,
en jij hebt dat altijd al gevoeld 

Want nu weet ik, hier voel ik me thuis,
en jij hebt dat altijd al gevoeld