Boh Foi Toch
Boh Foi Toch - de hekse van 't hilgelo songtekst
Je score:
Mennig haarspit he'k esmetten in de witte wievekoele Ik was veur den Duker nog neet bange Zee hebt mi-j nao ezetten, konnen mi-j neet kriegen Deur zo'n vrommes leet ik mi-j neet vangen Schelleguurke en Smoks Hanne kwammen beide In mien zeute dreume tut laeven Ik bleve liggen soezen, leet eur in de nacht verdwienen 't Was mi-j allemaole um et aeven Maor wat mien aoverkump volt jo neet te geleuven Heel mien harte ston gleuiendeg in brand Slokke heure, felle ogen, op de rug een zwarte katte zo ston zee daor langs de waterkant Dat is dee hekse, dee hekse van 't Hilgelo Zee brech al 't mansvolk an 't miern Dee arme keerls zee komt jo narges meer an too En wilt nog bloos eur hormonen laoten viern Ik bunne met egaon, ik wazze kats bekeugeld Ik veulen hoo't de groezels in mi-j kwammen In 't reet zag ik eur staon, de ondergaonde zunne Zetten heel de loch in vuur en vlammen Alle mansleu uut de buurte, ok 't mannenkoor uut Etten Stonnen oh zo geerne in miene schone Ik had manges kromme tene en zinkings in de knene Mien kop was krek een grote bone At zee graolt lacht de zonne, at zee lip dan gef 't schoers At zee reert heur i-j 't in Koln dondern At zee zunk klunk de fanfare en geet alles bleuien At zee kust lop heel de welt in 't honderd