Verkleumd van de kou staat hij in een portiek
Verdwaasd in de werken te turen
De mensen, die lopen hem langzaam voorbij
En staan naar die vreemde te gluren
Een jongen die neemt z’n vriendin bij de hand
En lachend geeft hij haar een zoen
De zwerver is in gedachten hier thuis
Hij denkt aan die tijd van toen

Een zwerver loopt door de straten
Op zoek naar warmte en een ons geluk
Hij heeft z’n vrouw en kind verlaten
Want een ander kwam en maakte alles stuk
Een zwerver loopt door de straten
Het noodlot heeft hem ongeluk gebracht
Het leven heeft voor hem geen enkele waarde
Daarom loopt hij hier zo eenzaam door de nacht

Waarom heeft het noodlot hem zover gebracht
Waarom heeft hij alles verlaten
Familie en vrienden, z’n vrouw en z’n kind
Nu loopt hij alleen door de straten
Z’n vrouw nam een ander, hield niet meer van hem
Waarom heeft zij dat toch gedaan
Hij ziet steeds het beeld van z’n enige kind
En voelt op z’n wangen een traan

Een zwerver loopt door de straten
Op zoek naar warmte en een ons geluk
Hij heeft z’n vrouw en kind verlaten
Want een ander kwam en maakte alles stuk
Een zwerver loopt door de straten
Het noodlot heeft hem ongeluk gebracht
Het leven heeft voor hem geen enkele waarde
Daarom loopt hij hier zo eenzaam door de nacht

Een zwerver loopt door de straten
Het noodlot heeft hem ongeluk gebracht
Het leven heeft voor hem geen enkele waarde
Daarom loopt hij hier zo eenzaam door de nacht
Daarom loopt hij hier zo eenzaam door de nacht