Duisternis die bang maakt 
Dwingend in haar begrip 
Meters hoge golven
Brekend op een klip
Dromen dat ik vast zit
Op een zinkend schip
Dan ben jij de deur
Die opengaat
‘k Voel de warme zon 
En weer kleur op mijn gelaat
Langzaam word ik wakker
En jij komt dichterbij 
Zijdezachte haren
Vallen over mij 
‘k Voel je vlugge handen
Plagend in m’n zij 
Je mond is als een bloem
Die open staat 
Wachtend op de dagen 
Die de liefde ons toch laat 

Zonder de seizoenen staat het leven stil 
Zonder februari wordt het nooit april
‘s Zomers klagen boeren altijd steen en been 
’s Winters zijn de vissers door hun netten heen	
Maanden kan het duren voor ik jou zal zien
Wordt het weer de lente, of de herfst misschien
Dagen zal ik tellen als de winter valt 
Bij de telefoon als de champagne knalt 
Leg mij erbij neer dat jij maar een keer komt
Dat seizoen van ons waarin de tijd verstond 
Wat de mensen zeggen, het laat me koud
Ik aanvaard m’n lot, als jij maar van me houdt 

Je geeft me extra warmte 
Als mijn hart ooit bevriest 
Maar uit de angst dat ooit 
Een van ons verliest
Ben je net als ik 
Een beetje triest 
Je mond is als een bloem
Die opengaat 
Zoekend naar de ruimte 
Die de liefde ons nog laat 

Zonder de seizoenen staat het leven stil 
Zonder februari wordt het nooit april
‘s Zomers klagen boeren altijd steen en been 
’s Winters zijn de vissers door hun netten heen	
Maanden kan het duren voor ik jou zal zien
Wordt het weer de lente, of de herfst misschien
Dagen zal ik tellen als de winter valt 
Bij de telefoon als de champagne knalt 
Leg mij erbij neer dat jij maar een keer komt
Dat seizoen van ons waarin de tijd bestond 
Wat de mensen zeggen, het laat me koud
Ik aanvaard m’n lot, als jij maar van me houdt 

Dagen zal ik tellen als de winter valt 
Bij de telefoon als de champagne knalt 
Leg mij erbij neer dat jij maar een keer komt
Dat seizoen van ons waarin de tijd verstond 
Wat de mensen zeggen, het laat me koud
Ik aanvaard m’n lot, als jij maar van me houdt 

(Zonder de seizoenen staat het leven stil) 
(Zonder februari wordt het nooit april)
(‘s Zomers klagen boeren altijd steen en been) 
(‘s Winters zijn de vissers door hun netten heen)	
(Maanden kan het duren voor ik jou zal zien)
(Wordt het weer de lente, of de herfst misschien)