Song review: Lucy Loes - M'n zeekapiting

Lucy Loes, ook wel gekend als Lucienne Vanbesien (Oostende, 1928 - Bredene, 2010), was een begrip in Vlaanderen. Naast de titel "de Oostendse zangeres", kreeg ze vooral bekendheid als "de koningin van de vissersliedjes". Eén van haar meest geliefde nummers is "M'n zeekapiting", een ode aan de sterke mannen die hun brood verdienden op de woelige zee.

Een ode aan de vissers

"M'n zeekapiting" is een ode aan de vissers, de mannen die de zee trotseerden om hun families te onderhouden. De tekst, geschreven door Lucy's nicht Lucy Monti, beschrijft met warmte en bewondering de moed, de kracht en de standvastigheid van de zeelieden.

Liefde en trots

Het lied gaat verder dan alleen maar lof voor de vissers. "M'n zeekapiting" vertelt ook het verhaal van de vrouwen die thuis op hun geliefden wachten. De zangeres drukt haar liefde en trots uit, maar ook de angst en de zorgen die gepaard gaan met het vissersbestaan.

Meeslepende melodie

De melodie van "M'n zeekapiting" is aangenaam en meeslepend. Het lied heeft een typisch Vlaamse volksmuziek-karakter, met invloeden van accordeon en zeelied-achtige refreinen. De vrolijke klanken contrasteren mooi met de soms weemoedige tekst, wat zorgt voor een ontroerende luisterervaring.

Erfenis van Lucy Loes

"M'n zeekapiting" is één van de vele parels uit het repertoire van Lucy Loes. Haar muziek houdt de herinnering aan de Vlaamse visserscultuur levendig en toont respect voor de harde werkers van de zee. Met haar warme stem en oprechte vertolking is Lucy Loes erin geslaagd om de liefde en bewondering voor de vissers over te brengen op generaties Vlamingen.