De dag was ronduit prachtig
Ik herinner me alleen
Een beetje regen op je wangen
Hoewel dat binnen snel was vergeten
Mijn God, we dansten tot de morgen
En we dronken tot de zon
Zich weer vertoonde op de bodem
En toen draaiden we ons om

Vergeten
Niets weten
Bezeten zwemmen in zwart water
Vergeten
Versleten
Ontketend zwemmen in zwart water

In de doos zat niets van waarde
Maar ik herinner me meteen
Duizend verhalen bij de dingen
En het zinken van de steen
Die je zingend achterna dook
Naar de diepte van het meer
Waar jij besloot te blijven
Niet meer drijven deze keer

Vergeten
Niets weten
Bezeten zwemmen in zwart water
Vergeten
Versleten
Ontketend zwemmen in zwart water

Vergeten
Niets weten
Bezeten zwemmen in zwart water
Vergeten
Versleten
Ontketend zwemmen in zwart water

Ik herinner me alleen een beetje regen op je wangen
Ik verzette meteen tegen een eindeloos verlangen
En ik wist wat het betekende, voor vroeger en voor later
Ik verlangde zelf alleen maar meer naar zwemmen in zwart water


(c) Blof