Zo stil, dat iedereen wel weet dat dit zo blijft
Voor altijd, voor altijd en een leven lang het was
Zo stil, dat iedereen het voelde in z'n lijf
Geen pen, die ooit nog dit gevoel beschrijven kan.

Zo stil, dat alle klokken zwegen
Ja, de tijd stond onbewegelijk
Zo stil en zo verloren ging je weg (2x).

Refrein:
Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan
En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan
Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis
Dan nog zou ik niet weten, waarom toch dit gevoel voor altijd is.

Zo hard, de uren na de klap dreunde zo na
Dat niets nog te bevatten en begrijpen was
Het was, zo hard
Dat alles wat we dachten ons alleen maar leegte bracht
Zo moe en zo verslagen waren wij
Nu stilte bij ons was in plaats van jij.

Refrein.

Zo stil, hoewel ik je nog iedere dag mis
Waar je nu ook zijn mag echt het is
Helder, dat stilte nu jou vriend geworden is.

Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan
En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan
Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis
Ik zou het echt niet weten (2x).

Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan 
En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan 
Al zing ik duizend liedjes over dit gemis 
En toch zou ik niet weten, waarom toch dit gevoel voor altijd is.