Van veraf was het zo mooi
En ik hoop dat het me ooit zal zijn vergeven
Ik bracht mijn dagen door dromend dat je bij me was
Van veraf was het zo mooi

Hoe kon ik denken dat het anders zou zijn
Hoe kon ik denken dat het groter dan de wereld was
Hoe kon ik denken dat we samen zouden zijn

Van veraf wat het zo mooi
En ik zal je nooit vergeten
Ik breng de dagen door wetend dat het pijn blijft doen
Van veraf was het zo mooi

En er is niemand die het meevoelen kan
En er is niemand die iets troostends hoeft te zeggen
En er is niemand die voor mij schoon schip moet maken
Dat doe ik zelf wel

Van veraf was het zo mooi
En ik hoop dat het me ooit zal zijn vergeven
Hoe kon ik denken dat het anders zou zijn?
Hoe kon ik denken dat het groter dan de wereld was?
Hoe kon ik weten hoe het is om zoveel spijt te hebben
Of is het maar verstreken tijd?
Van veraf was het zo mooi.