De vraag is niet of er nog veel te zeggen valt
En of er ruimte is voor nog meer spijt
Het antwoord is overduidelijk
Het antwoord geeft zichzelf:

Mijn hart word donkerrood
Donkerrood

De ondergaande zon voelt niet langer warm
De zomer is voobij
En de lucht wordt Donkerrood
Donkerrood

De vraag is zelden wie er schuld heeft en wie niet
Het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan
En nu is het genoeg geweest
Het feest loopt op zijn einde, en de liefde ook

En mijn hart wordt donkerrood
Donkerrood

De ondergaande zon schijnt door het laatste glas
Met het laatste beetje wijn
En het licht wordt donkerrood
Donkerrood

De vraag is dus of wij nog zwaaien naar elkaar
En hou je kijkt naar wie van jou was
Het antwoord is overduidelijk
Het antwoord geeft zichzelf:

Je ziet me donkerrood
Donkerrood
Je ziet me donkerrood
Donkerrood